Gebroken knieschijf

Een gebroken knieschijf (patella fractuur) is een breuk van het botstuk wat aan de voorkant van het kniegewricht ligt. Het kniegewricht bestaat uit drie botstukken: het bovenbeen, onderbeen en de knieschijf. De patella bevat een laagje met kraakbeen aan de achterzijde. Dit om te voorkomen dat er wrijving optreedt tussen dit botstuk en andere structuren bij het bewegen van het been. De knieschijf is opgenomen in de patellapees (pees van de voorste bovenbeenspieren) en is belangrijk, omdat het de wrijving- en compressiekrachten van de knie opvangt.

Een gebroken knieschijf kan verschillende oorzaken hebben. De kneischijf kan breken door een directe inwerkende klap op het botstuk, zoals een val of een auto-ongeluk. Echter, ook langdurige overbelasting op het botstuk, zoals veel sprongen van grote hoogte, kunnen uiteindelijk leiden tot een patella fractuur (lees meer over knieklachten).

Ten eerste gaat een breuk van de knieschijf vaak gepaard met ander letsel aan de knie, omdat een breuk pas optreedt bij een grote inwerkende kracht. Vaak zijn dan andere structuren ook al beschadigd.
De tekens en symptomen van een gebroken knieschijf zijn afhankelijk van de locatie en grootte van de breuk. Over het algemeen ervaart men bij het moment van breken, een felle, scherpe pijn aan de voorzijde of randen van de patella. Ook ontstaat er in de meeste gevallen een zwelling en een bloeduitstorting. Bij sommige breuken is het niet meer mogelijk steun te nemen op het aangedane been, te hurken of kniebuigingen te maken. Ook kunnen er pijnklachten in het onderbeen optreden. Daarnaast is het soms onmogelijk om het been actief te strekken, omdat de patellapees door de breuk niet meer aan het onderbeen vastzit.

Wanneer de breuk ervoor gezorgd heeft dat er delen van de knieschijf uit elkaar liggen, is een operatie nodig om dit te herstellen. De patella wordt dan met fixatiemateriaal weer in de juiste positie gebracht. Wanneer de botstukken nog in positie liggen, kan het conservatief met gips behandeld worden.
De herstelduur is per persoon en per type breuk verschillend. Echter, over het algemeen kan de knie de eerste zes weken niet belast worden, omdat de breuk dan nog niet geheeld is. De totale herstelduur bedraagt gemiddeld drie tot zes maanden.
Tijdens dit revalidatieproces kan de fysiotherapeut u helpen met verschillende therapievormen. Hieronder leest u enkele voorbeelden:

• Manuele therapie; om de beweeglijkheid van de knie of andere betrokken gewrichten te verbeteren
• Oefentherapie; om de knie weer mobiel, sterk en stabiel te maken
• Massage; om verhoogde spierspanning in nabijgelegen spieren te behandelen
• Tapen; om de knie te stabiliseren of in de juiste bewegingsrichting te sturen
• Brace; om de knie te stabiliseren en sturen
• Correctiezolen; om een juiste stand van de voet te genereren waardoor de knie in een meest optimale stand staat bij belasting