Verrekking of Spierscheuring heupadductoren

Een heupadductoren scheur is een relatief veel voorkomende liesblessure die wordt gekenmerkt door het scheuren van één of meer heupadductor spieren.  

De groep spieren aan de binnenkant van het dijbeen worden de heupadductoren genoemd. Deze heupadductoren zorgen voor pelvisstabiliteit en bewegen het dijbeen naar binnen(adductie). De heupadductor spieren lopen van de pelvis naar de binnenkant van het dijbeen en het onderbeenbot. 

Deze spieren zijn voornamelijk actief tijdens het rennen (voornamelijk bij het veranderen van richting) en schoppen. Tijdens het aanspannen van de heupadductoren komen de spieren op spanning te staan. Wanneer deze spanning overmatig is, door te veel herhalingen of door een te zware kracht, kan een heupadductor spier scheuren. Deze blessure noemt men heupadductoren scheur.

Een scheur in de heupadductoren kan variëren van een kleine partiele scheur waarbij er minimale pijn en minimaal verlies van functie optreedt, tot een complete ruptuur. Deze rupturen variëren van graad 1 tot graad 3 en worden als volgend geclassificeerd:

• Graad 1: Een klein aantal spiervezels is gescheurd. Dit resulteert in een beetje pijn, maar de functie blijft behouden.
• Graad 2: Een significant aantal spiervezels is gescheurd. Dit resulteert in middelmatig functie verlies.
• Graad 3: Alle spiervezels zijn gescheurd. Dit resulteert in groot functie verlies en wordt: ‘Heupadductoren ruptuur’ genoemd.

Het overgrote deel van de heupadductor scheuren valt in graad 2. De adductor spier die het meest gevoelig is voor een spierscheur is de adductor longus.

Het ontstaat meestal tijdens plotselinge aanspanning van de liesspieren. Dit doet zich meestal voor wanneer de spier zich in een stretch positie bevindt. Soms ontstaat de scheur wanneer een persoon tijdens het rennen wilt versnellen, een voetballer een lange bal geeft of men geen goede warming up heeft gedaan. Deze blessure komt vaak voor in rensporten, zoals: voetbal, hockey en atletiek. Ook wordt deze blessure gezien bij skiërs, ruiters en gymnasten. Liesverrekking komen vaker voor bij oudere atleten zeker wanneer ze geen goede warming-up gebruiken. 

Personen met een heupadductor scheur voelen tijdens het ontstaan van het letsel een plotselinge scherpe pijn of een trekkende sensatie in de liesregio. In minder ernstige gevallen kan de persoon zijn activiteit afmaken en pas symptomen ervaren tijdens de cooling-down. In ernstige gevallen zal de persoon niet in staat zijn om zijn activiteit af te maken en zal hij direct erna moeizaam lopen. Hij ervaart ernstige pijn, spierspasme, verkorting, overgevoeligheid, blauwverkleuring en spierzwakte.

Personen met deze blessure ervaren een toename van pijn tijdens activiteiten die de heupadductoren belasten, zoals: lopen (voornamelijk op oneven oppervlak), rennen, schoppen, draaien, springen of traplopen. Ook hebben deze personen vaak last van pijn en stijfheid tijdens rust NA de bovenstaande activiteiten. De klachten zijn sterk aanwezig tijdens het lopen in de ochtend, vlak na het opstaan. De benen naar elkaar toe bewegen of het stretchen van de lies kan ook pijn veroorzaken.

Meestal is een anamnese(het typische verhaal dat de patiënt verteld over zijn klacht) in combinatie met een klinisch onderzoek van de fysiotherapeut, voldoende om tot de diagnose te komen. Verder onderzoek, zoals een MRI scan of Ultrasound kan in zeldzame gevallen bijdrage aan het bevestigen van de diagnose en het vaststellen van de ernst van het letsel.

Personen met een kleine scheur in de heupadductor spier genezen goed met adequate fysiotherapie en zijn binnen een 1-3 weken terug op hun oorspronkelijke (activiteiten)niveau. Indien er sprake is van een grotere scheur kan het herstel 4-8 weken of langer in beslag nemen, afhankelijk van de ernst van de scheur. Wanneer er sprake van een complete ruptuur is, kan er langdurige zwakte en verminderde functie ontstaan.

Er zijn verschillende factoren die personen gevoelig maken voor het ontwikkelen van een heupadductor scheur. Deze factoren worden door de fysiotherapeut vastgesteld en gecorrigeerd. Sommige factoren kunnen zijn:

• Weinig lies-flexibiliteit
• Inadequate conditie van de liesspieren
• Spierzwakte (voornamelijk de bilspieren en de liesspieren)
• Verkeerde, overmatige of te zware training of techniek
• Verkorte spieren
• Slechte biomechanica
• Slechte houding
• Beenlengte veschil
• Inadequate fitness
• Vermoeidheid
• Inadequate warming-up
• Slechte pelvis- en core stabiliteit
• Weinig zenuwstretch mogelijk
• Spierdisbalans
• Inadequate revalidatie na een eerdere liesblessure

Fysiotherapeutische behandeling van personen met dit letsel is noodzakelijk voor een snel herstelproces, optimale uitkomst en om de kans op het opnieuw optreden van het letsel te verminderen. De fysiotherapeutische behandeling kan bestaan uit:

• Weke delen massage (soft-tissue)
• Elektrotherapie (bijv. Ultrasound
• Medical taping of Easytaping
• Gewricht mobilisatie
• Stretchen
• ijs of warmte therapie
• Biomechanische correctie
• Progressieve oefeningen om flexibiliteit, balans, pelvis stabiliteit, core stabiliteit en kracht te bevorderen
• Advies
• Training en activiteit aanpassingen
• Techniek correctie

Indien de fysiotherapeutische behandeling niet aanslaat kan de fysiotherapeut in overleg, uw huisarts contacteren om zo de verdere richting van de behandeling te bepalen. Dit kan verder onderzoek inhouden, zoals: Röntgenfoto’s,echografie, CT scans of een MRI. Of een ander soort behandeling, zoals: medicatie of verwijzing naar een gespecialiseerde arts. In uiterste zeldzame gevallen (en wanneer er sprake is van een complete ruptuur) kan chirurgische interventie worden overwogen.

De fysiotherapeut zal de oefeningen selecteren en deze duidelijk uitleggen. De oefeningen worden meestal 3x per dag uitgevoerd en mogen geen toename in de klachten veroorzaken. Mogelijke oefeningen kunnen zijn:

Lies squeeze

Lig plat op de rug met de benen gebogen en de voeten plat op de grond. Plaats een zachte bal tussen de knieën of een opgerolde dikke handdoek. Beweeg langzaam de knieën naar elkaar toe/probeer de bal langzaam te pletten. Houd deze aanspanning 5 seconde aan en herhaal dit 10x, zonder toename van pijn.

Lies stretch

Sta recht op. Maak een zijwaartse pas, zodat de voeten op 2 maal de schouderbreedte staan. Lunge naar 1 zijde en houd de knie recht. Buig door 1 knie totdat u een mild-middelmatige stretch voelt aan de andere zijde. Houd deze stretch 5 seconde aan en herhaal dit 10x, zonder toename van pijn.