Peroneus Tendinopathie

Peroneus tendinopathie is een overbelastingsletsel van de peroneuspees. Deze aandoening wordt gekarakteriseerd door weefselschade in de pees, wat pijn geeft aan de buiten/zijkant van de enkel.

De peroneus spier (kuitbeenspier) bestaat uit twee delen: een kort gedeelte (peroneus brevis) en een lang gedeelte (peroneus longus). De korte kuitbeenspier loopt van de buitenzijde van het kuitbeen (fibula), rondom de enkel knobbel, naar het middenvoetsbeentje van de kleine teen. Bij het aanspannen van deze spier wordt de voet naar beneden en de voetzool naar buiten bewogen. Deze beweging noemen wij eversie. Tijdens het samentrekken en stretchen van de kuitbeenspier komen de pezen onder spanning te staan. Wanneer deze pezen vaak onder spanning staan, door te veel herhalingen of door een te grote kracht, kan er schade aan de pezen ontstaan. Peroneus tendinopathie is een aandoening waarbij er schade is met navolgend ontsteking en degeneratie aan de pees. Dit komt meestal door graduele slijtage en scheurtjes geassocieerd met overbelasting. De aandoening kan echter ook ontstaan door een specifiek trauma, zoals een enkelverzwikking.

Het ontstaat meestal door herhaalde of langdurige activiteiten die de kuitbeenspier veel belasten. Dit komt typisch voor bij overmatig lopen, rennen (voornamelijk berg op of op oneffen ondergrond) of bij bepaalde sportactiviteiten. Vaak zien we dat de klachten ontstaan nadat men zijn/haar enkel heeft verzwikt en langdurig met klachten heeft gelopen. De stabiliteit rondom het enkelgewricht is niet voldoende met als gevolg dat de kuitbeenspier extra hard moet werken om de enkel stabiel te houden. Deze overbelasting kan vervolgens leiden tot peroneus tendinopathie.

Personen met deze blessure voelen typische pijnklachten aan de zijkant van de enkel (aan de kleine teen zijde), voet of onderbeen tijdens en/of na belastende activiteiten. Deze belastende activiteiten kunnen bestaan uit renactiviteiten of sportactiviteiten waarbij men veel van richting moet veranderen. Vaak is het moeilijk om een krachtige eversie-beweging van de enkel uit te voeren. De pijnklachten nemen gewoonlijk gradueel toe, wanneer men de belastende activiteiten blijft voortzetten. Wanneer er druk op de kuitbeenspier wordt uitgeoefend zal men een toename van pijn ervaren.

Bijdragende factoren in het oplopen van deze blessure kunnen zijn: slechte enkelstabiliteit, verkeerde of onvolledige revalidatie na een eerder enkeldistorsie, spierzwakte, gewricht stijfheid, inadequate warming up, slechte voetenstand/biomechanica, verkeerd schoeisel, vermoeidheid, overgewicht en slechte training.

De diagnose kan door een fysiotherapeut of een arts worden gesteld. Een MRI, RX scan of Echografie kan in sommige gevallen nodig zijn om de diagnose te bevestigen en de ernst van de aandoening vast te stellen.

Met adequate fysiotherapeutische behandeling kan peroneus tendinopathie goed genezen. Wanneer de klachten echter langdurig aanwezig zijn voordat er interventie plaats vindt, kan de revalidatie significant langer duren. Wanneer er sprake is van een matige ernst en men op tijd begint met fysiotherapie, kunnen de klachten binnen een aantal weken verdwijnen.

Tijdens de fysiotherapeutische sessie kunnen verschillende behandelstrategieën worden aangeboden. Deze kunnen zijn: stretchen, RICE (rust, ijs, compressie, elevatie), gewricht mobilisaties, sportmassage/fricties, oefentherapie (flexibiliteit, kracht en balans), aanpassen van activiteiten, medical taping, easytaping etc. De fysiotherapeut werkt gecombineerd ‘hands-on’ en geeft advies en sturing in welke oefeningen het beste zijn voor de patiënt. Hierin is het samenwerking tussen de fysiotherapeut en de patiënt erg belangrijk. De fysiotherapeut kan helpen om oorzakelijke factoren te bestrijden en zowel een revalidatieprogramma als een preventieschema op te stellen.