Slijmbeursontsteking van de elleboog (bursitis)

Een Elleboog bursitis is een aandoening waarbij er schade en ontsteking van de slijmbeurs optreedt. De slijmbeurs is een klein zakje gevuld met vloeistof. Dit zakje is gelokaliseerd aan de achterkant van het ellebooggewricht. Indien deze ontstoken raakt, wordt er pijn aan de achterkant van het ellebooggewricht gevoeld.

Het ellebooggewricht wordt gevormd door het bovenarmbot en twee onderarmbotten. Aan de achterkant van het ellebooggewricht hecht de tricepsspier zich aan op de elleboog knobbel. Tussen de elleboog knobbel en de huid ligt een slijmbeurs. Deze slijmbeurs is ontworpen om de frictie tussen de bewegende weefsellagen te verminderen. 

De tricepsspier is een belangrijke strekker van de elleboog. Als deze spier samentrekt, komt er wrijving op de slijmbeurs te staan. Indien men veel leunt op de elleboog (bijvoorbeeld: aan tafel) komt er een grote druk op de slijmbeurs te staan. Wanneer deze wrijving- en drukkrachten vaak en herhaald op de slijmbeurs komen te staan, kan de slijmbeurs gaan irriteren en ontsteken. Deze aandoening wordt een Elleboog bursitis of ook wel een slijmbeursontsteking van de elleboog genoemd.

Een slijmbeursontsteking van de elleboog ontstaat meestal door herhaalde of langdurige activiteiten, waardoor het botuitsteeksel van de elleboog onder veel spanning komt te staan. Dit wordt meestal veroorzaak door langdurige druk op de slijmbeurs (zoals vaak vallen op de elleboog of lang op de elleboog steunen op een hard oppervlak) of door herhaalde duw- of strekactiviteiten van de elleboog tegen weerstand(door de tricepsspier). Soms ontstaat deze aandoening plotseling, door een directe impact op de elleboog (zoals een val op een hard oppervlak).

Personen met een slijmbeursontsteking van de elleboog ervaren pijn en zwelling aan de achterkant van de elleboog. De pijn neemt typisch toe wanneer men leunt op de elleboog of bij het buigen en strekken van de elleboog. Bij minder ernstige gevallen, ervaren personen alleen stijfheid en lichte pijn in de elleboog die toeneemt tijdens de rust na een activiteit. Activiteiten die pijn veroorzaken zijn: leunen op de elleboog, vallen op de elleboog, duwen, timmeren of het strekken van de elleboog tegen weerstand. Ook ervaren personen met een beginnende bursitis pijn tijdens een warming-up.

Meestal is een anamnese(het typische verhaal dat de patiënt verteld over zijn klacht) in combinatie met een klinisch onderzoek van de fysiotherapeut, 

voldoende om tot de diagnose ‘elleboog bursitis’ te komen. Verder onderzoek, zoals een MRI scan, CT scan, RX scan of Echografie zijn vaak nodig om de diagnose te bevestigen en de ernst van de aandoening vast te stellen.

De meeste personen met deze aandoening genezen goed met adequate fysiotherapie en zijn binnen een aantal weken terug op hun oorspronkelijke (activiteiten)niveau. Indien deze aandoening langdurig aanwezig is voordat men met een behandeling start, kan de revalidatie significant langer duren(meerdere maanden). Vroege fysiotherapeutische behandeling is noodzakelijk voor snel herstel bij alle personen met een slijmbeursontsteking.

Er zijn verschillende factoren die personen gevoelig maken voor het ontwikkelen van deze aandoening. Deze factoren worden door de fysiotherapeut vastgesteld en gecorrigeerd. Sommige van deze factoren bevatten:

• Te veel of verkeerde training of activiteit
• Spierzwakte
• Spierdisbalans
• Gewricht stijfheid (van het ellebooggewricht)
• Verko[rte spieren(voornamelijk de tricepsspier)
• Inadequate warming-up
• Inadequate revalidatie van eerdere elleboogletsels

Fysiotherapeutische behandeling van personen met deze aandoening is noodzakelijk voor een snel herstelproces, optimale uitkomst en om de kans op het opnieuw optreden van de aandoening te verminderen. De fysiotherapeutische behandeling kan bestaan uit:

• Weke delen massage (soft-tissue)
• Elektrotherapie (bijv. Ultrasound)
• Medical taping of easytaping
• Compressie bandage
• Stretching
• Gewricht mobilisatie
• Ijs of warmte therapie
• Progressieve oefeningen om flexibiliteit en kracht te bevorderen
• Progressieve oefeningen om houding en schouderblad stabiliteit te bevorderen
• Advies
• Training en activiteit aanpassingen
• Anti-inflammatoir advies

Indien de fysiotherapeutische behandeling bij een slijmbeursontsteking van de elleboog niet aanslaat kan de fysiotherapeut in overleg, uw huisarts contacteren om zo de verdere richting van de behandeling te bepalen. Dit kan verder onderzoek inhouden, zoals: Röntgenfoto’s, CT scans of een MRI. Of een ander soort behandeling, zoals: medicatie, corticosteroïden injectie, drainage van de slijmbeurs of verwijzing naar een gespecialiseerde arts. In uiterst zeldzame gevallen en bij steeds opnieuw optredende slijmbeursontstekingen, zal er een operatie plaats vinden waarbij de slijmbeurs wordt verwijderd.

De fysiotherapeut zal de oefeningen selecteren en deze duidelijk uitleggen. De oefeningen worden meestal 2-3x per dag uitgevoerd en mogen geen toename in de klachten veroorzaken. Mogelijke oefeningen kunnen zijn:

Elleboog buiging en strekking

Sta recht op, buig en strek de arm(in de mate waarin dit pijnvrij kan) langs het lichaam. Zorg dat er niet meer dan een milde tot middelmatige stretch op de elleboog komt te staan. Voer dit 10x uit, zonder toename van klachten(zoals pijn).

Elleboog draaiing

Start met de elleboog tegen het lichaam, met de voorarm in een hoek van 90 graden, zodat de hand naar voren wijst. Draai de handpalm naar boven en naar beneden, zover als dit mogelijk zonder pijnklachten. Zorg dat er niet meer dan een milde tot middelmatige stretch uit wordt geoefend. Herhaal dit 10x, zonder een toename van klachten(zoals pijn).